Οικοδόμος
Για να χτιστεί ένα σπίτι έπρεπε να δουλέψουν:
Οι πελεκητές: Πελεκούσαν τις πέτρες για να τους φτιάξουν «πρόσωπο».
Οι χτίστες: Έχτιζαν τα σπίτια με γέρματα (καμάρες) και σταυροθόλια. Και για τα δύο είδη χρησιμοποιούσαν καλούπια.
Οι πουργοί: Ήταν βοηθοί χτιστών και σοβατζήδων. Έκαμναν τη λάσπη με χώμα κι άχερα ή ασβέστη και άμμο και εφοδίαζαν τους χτίστες με λάσπη και πέτρες.
Οι κατασκευαστές πλίνθων: Έφτιαχναν τους πλίνθους για τις χωρισιές δωματίων, με χώμα κι άχερα.
Οι κατασκευαστές αστρακιάς ή οστρακιάς: Την οστρακιά την έφτιαχναν με «μολυβόχωμα» (ειδικό γλοιώδες χώμα), ασβέστη και τσαϊλάκη. Με αστρακιά έστρωναν τα «πουντιά» (ταράτσες). Επίσης την έβαζαν ως γέμισμα στις πέτρες των γερμάτων.
Ο ξυλουργός: Έφτιαχνε τα πορτοπαράθυρα, τα πατώματα και το μπαγδατί. Το μπαγδατί ήταν λεπτά, μακριά σανιδάκια, καρφωμένα σε όρθια καδρόνια. Σοβαντιζόταν και χρησιμοποιούνταν για χωρισιές.
Ο ατσίγγανος (σιδεράς): Έφτιαχνε τα κλειδιά και τα ζέματα. Τα ζέματα ήταν μακριά σίδερα, για να «πιάσουν» το σπίτι απ΄όλες του τις πλευρές και να συγκρατήσουν τα γέρματα για να μην εξωκείλουν.
Ο σοβατζής και ο μπογιατζής: Σοβάντιζαν και μπογιάντιζαν το σπίτι, συνήθως με νεροχρώματα και σπάνια με λαδομπογιά.
(Το κείμενο είναι από το βιβλίο "Μιάν βολάν τσ΄έναν τσαιρόν ήτον..." του Γιάννη Κολλιάρου)