Παστελάς - Ξηροί καρποί
Ο παστελάς χρησιμοποιούσε σισάμι και ζάχαρη και γλυκόζι. Έβαζε τη ζάχαρη και το γλυκόζι σ΄ένα καζάνι κι έβραζαν. Πρόσθετε το σισάμι και ανακάτευε το μείγμα με μια ξύλινη κουτάλα. Όταν ψηνόταν τ΄άπλωνε σ΄ένα πάγκο. Με τον πλάστη, ένα μακρύ, κυλινδρικό ξύλο, το ισοπέδωνε και στη συνέχεια το΄κοβε σε κομμάτια.
Το παστέλι το΄βαζε σε τενεκέδες με καπάκι, για να μην παίρνει αέρα και το πουλούσε με το κομμάτι στα πανηγύρια.
Οι Καλλιμασιώτες παστελάδες γινόταν και «προξενητές». Ο νέος πλήρωνε το παστέλι και με τον παστελά το ΄στελλε στην κοπελιά που «λαχταρούσε η καρδιά του». Αν αυτή το δεχόταν, εσήμαινε πως δεχόταν και τον έρωτά του.
Οι παστελάδες ταυτόχρονα έψηναν και φυστίκια και σπόρους (πασατέμπο) και τα πουλούσαν σε ματαλλικά ειδικά δοχεία με φουφουρίκο (καπνοδόχο), στα οποία μέσα διατηρούσαν και αναμμένα κάρβουνα, για να΄ναι το «εμπόρευμα» ζεστό.
(Το κείμενο είναι από το βιβλίο "Μιάν βολάν τσ΄έναν τσαιρόν ήτον..." του Γιάννη Κολλιάρου)
Ο ΠΑΣΤΕΛΑΣ 
ΓΙΑ ΖΕΣΤΟΥΣ ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ