Παπλωματάς
Στο σπίτι έφτιαχνε στρώματα, παπλώματα και μαξιλάρια. Στα χωριά που γυρνούσε έξαινε τα βαμβάκια κυρίως των στρωμάτων και μαξιλαριών, για να γίνονται πιο αφράτα.
Είχε ένα ειδικό εργαλείο ξύλινο, το δοξάρι, ή ελαστική βέργα από κλαδί δέντρου, που έμοιαζε με μεγάλο ανοιχτό τόξο και στη θέση της «χορδής» έβαζε νεύρο ζώου ή χοντρή μισινέζα. Η χορδή έπρεπε να είναι τόσο τεντωμένη ώστε να έχει «ντουζένι». Να τινάζει δηλ. το βαμβάκι με το «λαγούδι» (ξύλινο εργαλείο σαν μακρύ γουδόχερο) κι αυτό ξαινόταν. Στο μαγαζί είχε ένα βαρύ χειροκίνητο μηχάνημα, τη λανάρα, στο οποίο γύριζαν ειδικές βούρτσες με καρφιά, που έξαιναν ευκολότερα τα πατημένα βαμβάκια.
(Το κείμενο είναι από το βιβλίο "Μιάν βολάν τσ΄έναν τσαιρόν ήτον..." του Γιάννη Κολλιάρου)
ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ 
ΔΟΞΑΡΙΑ 
ΛΑΝΑΡΑ